DAR-I HARP`TE FAİZ

Dâru`l-harp`te faiz olmaz, diyorlar. Türk bankalarından faiz alıp yiyebilir miyiz?

Türkiye Dar-ı İslamdır ve bir müslüman için faiz almak ya da faiz vermek asla caiz değildir. Hangi bankadan olursa olsun faiz almak haramdır.

İslam devleti olmayan yerlerden faiz almaya veya vermeye gelince:

İmâm-ı Âzam ile İmâm-ı Muhammed'e göre müslüman olmayan bir memlekette bulunan bir müslümanın, müslümanları aldatıp mallarını çalması veya gasb etmesi caiz olmadığı gibi gayr-i müslimlerin mallarını da çalması veya gasb etmesi caiz değildir. Çünkü İslâm dini müsamaha ve fazilet dini olduğu için hiyâneti, aldatmayı, gayr-i ahlâkî ve çirkin şeyleri her yerde yasaklamaktadır. Ancak küfür diyarında yaşayan bir müslümanın gayr-i müslimden faiz almasında beis yoktur. Çünkü onlara göre faiz almak hiyânet sayılmaz, normaldir. (1)

Diğer mezhebler ile Ebû Yûsuf a göre faiz her yerde yasaktır. Ne İslâm diyarında ne de küfür diyarında onu almak caiz değildir. Alışverişte, ölçüde, tartıda müslümanlara gösterilen muameleyi gayr-i müslimlere de göstermek îcâb eder. (2)

Hatta bir kimse meselâ Avrupa'ya giderse, orada devlete veya şahsa ait bir şey bulursa onu sahibine vermeye mecburdur. (4)

Küfür diyarında gayr-i müslimlerden faiz almak caizdir diyen İmam-ı Âzam ile Muhammed'in sözü daha râcihdir. Çünkü bir müslüman parasını, meselâ bir Alman bankasına yatırsa (ki yatırması doğru değildir) onlar, parasını çalıştırıp bol bol kazanacaklar, para sahibi faizini almadığı takdirde cebine hiç bir şey girmeyecek, üstelik de gayr-i müslimlerin istihzalarına maruz kalacaktır. (Halil GÜNENÇ, GÜNÜMÜZ MESELELERİNE FETVALAR I.243-344)

Not : İmam Azam ve İmam Muhammed ‘e göre küfür diyarında yaşayan bir müslümanın gayr-i müslimden faiz almasında bir sakınca olmadığı hususu: “Daru’l-harpte müslüman ile gayri Müslim arasında faiz olmaz hadisi şerifine dayanmaktadır. (Zeylai, Nasbu’r-raye, IV. 44; İbn Hümam, VII. 39)

1- el-Fıkhu ale'l-Mezahebil arba'a, l. 340. Fethu'l-vehhab c. 2 s. 355
2- el-Fetâva'1-Kübrâ c. 2, s. 238, Bedâyi es-Senâyi' c. 9, s. 4378
3- Hidâye c. 2, s. 66