Hangi ameller ve iyilikler kişinin af olmasına neden olur; hadislerde geçen örnekler var mıdır?

Değerli kardeşimiz,

Evvela şunu iyi bilmek gerekir ki, bazı hadislerde bazı amellerin affa sebep olduğunun bildirilmesi, o amellerin önemine dikkat çekmek içindir. Yoksa, o tür bir amelin her zaman kişinin affına vesile olacağı anlamına gelmez. Yani “kafesteki keklik” türü bir amelin peşine takılıp, rahat bir nefes almak, İslam’ın ruhuna aykırıdır.

İnsan, Allah’ın bütün emir ve yasaklarına riayet etmekle yükümlüdür. Allah’ın rızası itaatte, gazabı ise isyandadır. Bu sebeple, rızanın bulunduğu bütün güzel işlere koşmak, gazabın bulunduğu bütün günahlardan sakınmak aklın gereğidir...

Bu kısa izahtan sonra, şimdi hadislerde geçen ve af olmaya vesile olan bazı amellerle ilgili birkaç örnek verebiliriz:

Hz. Peygamber (asm) şöyle buyurdu:

“Bir adam yolda yürürken çok susadı. Derken bir kuyuya rastladı. İçine girip su içti. Dışarı çıktığında susuzluktan soluyup toprağı yemekte olan bir köpek gördü. Adam kendi kendine: ‘Bu köpek de benim gibi susamış’ deyip tekrar kuyuya indi, mestini su ile doldurup ağzıyla tutarak dışarı çıktı ve köpeğe su verdi. Allah onun bu davranışından memnun kaldı ve kendisini affetti."

Hz. Peygamber (asm)‘ın yanında bulunanlardan bazıları: ‘Ey Allah’ın resûlü! Yani hayvanlar(a yaptığımız iyilikler)için de bize bir ücret mi var?’ dediler. Allah’ın resûlü:

‘Evet! Her yaş ciğer (sahibi olan canlılara yapılan iyilikler) için bir ücret vardır.’ buyurdu.”(Buhârî, Şirb, 9, Vudu, 33; Müslim, Selam,153; Ebu Dâvud, Cihad, 47)

“Kötü yolda olan bir kadın, sıcak bir günde, bir kuyunun etrafında dönen bir köpek gördü, susuzluktan dilini çıkarmış soluyordu. Kadıncağız mestini çıkarıp onunla onu suladı. Bu yüzden bağışlandı.” (Müslim, Tevbe,155)

“Sizden önce yaşayanlardan bir tüccar vardı. Halka borç verirdi. Borçluları arasında fakir görürse hizmetçilerine, “Onun borcundan vazgeçin, umarım Allah da bundan dolayı bizim günahlarımızdan vazgeçer.” derdi. Gerçekten Allah da onun günahlarından vazgeçti.” (Buhârî, Sulh,10; Müslim, Müsâkât,19; Tayalîsî, 269)

“Bir adam hiç hayır amelde bulunmadı. Ancak halka borç verir ve borcunu toplayan elçisine:

‘Kolay ödeyebilecek/zengin kimselerden al, ödemede zorlanan/fakir kimselerden alma, vazgeç. Olur ki Allah da bizim günahlarımızdan vazgeçer.’ derdi. Adam ölünce, Allah Teâla, kendisine hayır amel işleyip işlemediğini sordu. Adam,

“Hayır! Ancak ben halka borç verirdim. Borcu toplayan hizmetçime, ‘kolay ödeyebilecek kimselerden al, ödemede zorlanan kimselerden alma, vazgeç. Olur ki Allah da bizim günahlarımızdan vazgeçer, derdim.’ dedi.” Bunu üzerine yüce Allah,

“Artık ben de senin günahlarından vazgeçtim.” buyurdu.” (Buhârî, Buyû,18, Enbiya, 50; Müslim, Müsâkat, 31)

“Bir adam başka bir köyde olan bir arkadaşını ziyaret etmeye gidiyordu. Yüce Allah, adamın yürümekte olduğu yolun bir yerinde kendisini gözetlemek üzere bir melek gönderdi. Adam yanına vardığında, melek nereye gideceğini sordu. Adam,

‘Şu köyde bir dostum var onu ziyaret etmeye gidiyorum.’ dedi. Melek,

‘Kendisinden beklediğin bir menfaat için mi gidiyorsun?’ diye sordu. Adam:

‘Hayır, onu sırf Allah için sevdiğimden dolayı gidiyorum.’ dedi. Melek,

‘Ben Allah’ın sana gönderdiği bir elçiyim. Sen Allah için onu sevdiğin gibi, Allah’ın da seni sevdiğini, sana haber vermeye geldim.” dedi.” (Müslim, Bir, 38.)

 "Bir kul, bu dünyada başka bir kulun ayıbını örterse, kıyamet gününde Allah da onun ayıbını örter." (Müslim, Birr, 72)

"Kim gücü yettiği hâlde (suçluyu cezalandırmaz) affederse, Allah da güçlük gününde (kıyamette) onu affeder." (Suyuti, el-Fethu’l-Kebir, 3/212)

Konuyu ayetlerin mealleriyle özetleyelim:

“De ki: Ey nefislerinde israfa giren (haddi aşarak günah işlemekle nefislerine zulmeden) kullarım. Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyiniz. Muhakkak ki, Allah bütün günahları bağışlar. O Ğafur ve Rahîm’dir.” (Zümer, 39/53)

"Ve bir günah işledikleri veya nefislerine zulmettikleri zaman, Allah'ı anarak günahlarının bağışlanmasını isteyenler, hem de yaptıkları günahta bile bile ısrar etmemiş olanlar. İşte onların mükâfatı, Rablerinden bir mağfiret, ağaçları altından ırmaklar akan cennetlerdir. Orada ebedi olarak kalacaklardır. Güzel amel yapanların mükâfatı ne güzeldir." (Âl-i İmran, 3/135,136)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet