Mucizeyi gördüğü halde inanmamayı psikoloji reddeder. Öyleyse bu durumda mucizeler olmamış mıdır? Olmuş da görülmemiş midir? Bu durumda açıklamanız nedir?

Değerli kardeşimiz,

- İnsanlarda belli bir ön yargı oluşursa, altını bakır, elması kömür olarak değerlendirebilir. Günümüzde bunun binlerce örneği vardır.

- İslam’da akla kapı açılır fakat özgürlüğü, iradesi elinden alınmaz. Çünkü öyle olsa, imtihanın bir kıymeti kalmaz. Ebu Bekir (ra) ile Ebu Cehil aynı seviyede kalır. Bu sebepledir ki, hissî mucizeler çok seyrektir.

- Bu ön yargıyla, bazı mucizeleri sihir olarak adlandırdıkları bilinmektedir.(bk. Kamer, 54/1).

- Hz. Peygamber (a.s.m)’e sahir, kâhin, şair demeleri inkârcıların nasıl bir psikolojik saplantı içerisinde olduğunu göstermektedir.

- Küfrün bir çeşidi inadîdir. İnadın gözü ise kördür. “Hiddetle kalkan zararla oturur” atasözü inat gözünün körlüğünün derecesini göstermektedir.

- Tarih ve siyer kitapları gösteriyor ki, inkârcıların bir kısmı vicdanlarının sesini duymak istememişler, makam mevki, sosyal siyasal hayat faktörü, ekonomik durum ağır basmış ve onları iman etmekten alıkoymuştur.

- İnsan psikolojisi, değişik duygu, istek ve arzuların, şuur üstü veya şuuraltı işlem merkezleri üzerinde pozitif veya negatif etkilerin altındadır.

- Bir virüs, bazen bütün bir sistemi çökerttiği gibi, garaz, kin, nefret gibi virüsler de bazen insanın psikolojik sistemini altüst edebiliyor.

- Bin mucize değerinde olan kozmik ve ontolojik mucizeleri inkâr edip Allah’ı tanımamakta ısrar edenleri gördükten sonra, Cahiliye devrindeki insanların bazı mucizeleri görmezlikten gelmelerini anlamamak için hiçbir sebep yoktur.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet